روشهای درمانی تنیس البو
درمان این عارضه بستگی زیادی به دوره بیماری و نحوه مدیریت درمان دارد. بهبود کامل معمولاً مستلزم استراحت کافی و اجتناب از فعالیت‌هایی است که می‌تواند علائم را تشدید کند؛ این اقدامات به بهبود تاندون‌های آسیب‌دیده کمک می‌کنند. طبق نتایج تحقیقات، بیماران مبتلا به تنیس‌آلبو ظرف حداکثر یک سال به بهبودی کامل دست می‌یابند.
استراحت
استراحت تاندون و آرنج به عنوان یکی از اصول اولیه درمان، تأکید ویژه‌ای دارد. در مواردی که علائم بیماری ناشی از فعالیت‌های شغلی باشند، تغییر نوع فعالیت یا حتی تعویض شغل می‌تواند فرصت کافی برای استراحت و بهبود آرنج را فراهم آورد. همچنین، بلند کردن اجسام با کف دست به سمت بالا کمک می‌کند تا فشار وارده به عضلات آسیب‌دیده کاهش یابد. در صورتی که بیمار مجبوری به انجام فعالیت‌هایی داشته باشد، توصیه می‌شود به‌طور منظم برای استراحت بازو اقدام کند تا روند بهبودی تسهیل شود.
گرما و سرما درمانی
استفاده از کمپرس یخ یا کیسه آب گرم بر روی ناحیه آسیب دیده می‌تواند به کاهش درد کمک کند. توصیه می‌شود برای پیشگیری از آسیب به پوست، کیسه‌های آب سرد یا گرم را به‌طور مستقیم بر روی پوست قرار ندهید؛ استفاده از یک لایه محافظ می‌تواند از بروز مشکلات پوستی جلوگیری نماید.
ورزش
انجام تدریجی حرکات ورزشی ملایم و کنترل‌شده می‌تواند به‌تدریج قدرت عضلات پیرامون آرنج را افزایش داده و عملکرد مفصل را بهبود بخشد. توصیه می‌شود قبل از آغاز برنامه ورزشی، نحوه اجرای صحیح حرکات مناسب تنیس‌آلبو از پزشک یا متخصص فیزیوتراپی مشاوره شود تا از آسیب‌های احتمالی به ناحیه جلوگیری گردد. در این راستا، برنامه‌ریزی دقیق و اجرای صحیح تمرینات نقش مهمی در تسریع روند بهبودی و حفظ سلامت عضلانی و تاندونی ایفا می‌کند.
بریس
بسیاری از بیماران به‌منظور کاهش کشیدگی تاندون، از بریس، اسپلینت یا باندکشی در اطراف ساعد بهره می‌برند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از این موارد ممکن است به بیمار اجازه دهد تا فعالیت‌های روزمره خود را برای مدت زمان محدودی ادامه دهد. اگرچه استفاده از این وسایل از نظر ایمنی بی‌خطر است، اما شواهد علمی کافی برای اثربخشی آن‌ها جهت بهبود علائم ارائه نشده است. بنابراین توصیه می‌شود آرنج‌بند، اسپیلنت یا باندکشی را طبق دستورالعمل‌های مربوطه به‌کار گرفته و در صورت نیاز به مشاوره، با متخصص فیزیوتراپی یا پزشک مشورت نمایید.
ماساژ
ماساژ و فیزیوتراپی به عنوان دو روش موثر در درمان تنیس‌آلبو شناخته می‌شوند که هر کدام از منظر فیزیولوژیکی و با هدف بهبود جریان خون و کاهش التهاب، نقشی کلیدی در روند بهبودی ایفا می‌کنند.
ماساژ عمیق عضلات ساعد با هدف بهبود جریان خون و افزایش گردش لنفا، به همراه اصطکاک درمانی تاندون برای کاهش چربی و ضایعات موجود در بافت‌های اسکار، اغلب تأثیر چشمگیری در کاهش درد و افزایش کارایی تاندون‌های آسیب‌دیده داشته است. توصیه می‌شود فرآیند درمان از اصطکاک تاندون آغاز شود و پس از آن به ماساژ ناحیه پرداخته شود. در صورتی که بیمار نسبت به ناحیه درمان حساسیت بیشتری نشان دهد، انجام ماساژ به صورت تناوبی و با فاصله‌های زمانی منظم پیشنهاد می‌گردد.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست به عنوان متخصصی در حوزه بهبود و حفظ دامنه حرکات بدن شناخته می‌شود. در درمان تنیس‌آلبو، فیزیوتراپیست ممکن است از تکنیک‌های متنوعی نظیر ماساژ، تمرینات کششی و تقویتی، و روشهای درمانی پیشرفته بهره ببرد تا به کاهش درد و بهبود عملکرد ناحیه آسیب‌دیده کمک نماید. اگرچه تاثیرات اولیه فیزیوتراپی ممکن است به سرعت مشهود نباشد، اغلب این روش‌ها موجب تسکین و بهبود درازمدت علائم می‌شوند.