سرویس، ریترن و رالی در پینگ‌پنگ
بازی پینگ‌پنگ با سرویس آغاز می‌شود؛ جایی که بازیکن توپ را ابتدا به زمین خود و سپس به زمین حریف می‌فرستد. در ادامه، در ضربه دوم حریف با ریترن سرویس یا همان برگشت سرویس، توپ را مجدداً به زمین مقابل می‌فرستد. از این‌جا رالی پینگ‌پنگ شروع می‌شود؛ لحظه‌ای که توپ بین دو بازیکن چند بار رفت‌وبرگشت دارد تا سرانجام یکی از آن‌ها نتواند توپ را برگرداند و امتیاز به حریف تعلق گیرد. این سه بخش—سرویس، ریترن و رالی—پایه و اساس هر مسابقه حرفه‌ای تنیس روی میز هستند.
انواع ضربه و تکنیک‌های اسپین در پینگ پنگ
ضربه فورهند درایو (Forehand Drive)
فورهند درایو در پینگ پنگ یک ضربهٔ پایه و حمله‌ای است که با قسمت جلویی راکت (فورهند) و با حرکت افقی یا کمی رو به بالا زده می‌شود. این ضربه معمولاً برای بازگرداندن توپ با سرعت و کنترل استفاده می‌شود و پایهٔ بسیاری از حمله‌هاست.
فیلم آموزش ضربه ی فورهند درایو
لوپ (Loop)
در دهه ۱۹۶۰ برای اولین بار در مسابقات رسمی اجرا شد. لوپ در اصل معکوس ضربه “چاپ” است. در این ضربه، راکت به گونه‌ای "بسته" و موازی بر روی توپ سایش داشته و چرخش زیادی به روی توپ (Topspin) ایجاد می‌کند. یک لوپ خوب معمولاً دارای قوس قابل توجهی است که هنگام برخورد با نیمه میز حریف، توپ به جلو می‌پرد؛ امروزه اکثر بازیکنان حرفه‌ای مانند ژانگ جیکه عمدتاً از لوپ به عنوان سلاح تهاجمی استفاده می‌کنند.
ضربه متقابل (Counter-hit)
این ضربه معمولاً به عنوان پاسخ یا ضد حمله در برابر ضربه‌های تهاجمی مانند لوپ‌های بلند به کار می‌رود. در این ضربه، راکت به صورت بسته نزدیک به توپ قرار گرفته و بلافاصله پس از برخورد توپ با میز (Off the bounce)، بازیکنان به توپ و با سرعت به سمت زمین حریف اجرا می کند. کنتا ماتسودایرا به خاطر استفاده عمده از ضربه متقابل در حمله شناخته شده است.
فلیپ (Flip)
هنگامی که بازیکن قصد حمله دارد و فضای کافی برای اجرای یک تاب کامل وجود ندارد. معمولا بر روی سرویس های کوتاه و پشت تور از این ضربه استفاده می شود. در این شرایط، بازیکن با استفاده از یک حرکت مچ سریع، ضربه‌ای به توپ وارد می نماید که فلیپ نامیده می‌شود؛ این ضربه می‌تواند ویژگی‌هایی مشابه یا شبیه به لوپ را داشته باشد.
اسمش (Smash)
زمانی که توپ توسط حریف به گونه‌ای برگردانده می‌شود که ارتفاع مناسبی نسبت به تور دارد، بازیکن معمولاً با اجرای یک اسمش (Smash) تلاش می‌کند توپ را با حداکثر سرعت به سمت حریف بفرستد. معمولاً این ضربه با دست راست (Forehand) انجام می‌شود. هدف از اسمش، شتابدهی سریع جهت انتقال حداکثر سرعت به توپ است تا حریف زمان کافی برای واکنش نداشته باشد. در این ضربه، راکت عمود بر توپ و قدرت زیاد ضربه زده می شود. بازیکنان تهاجمی در پینگ پنگ معمولاً برای اینکه روند و کنترل بازی را در دست بگیرند از یک اسمش قوی استفاده می کنند.
برای مشاهده قیمت، مقایسه و خرید لوازم پینگ پنگ روی لینک زیر کلیک کنید:
ضربه‌های دفاعی
پوش (Push)
پوش، که در برخی مناطق آسیا به آن “اسلایس (Slice)” نیز گفته می‌شود، عمدتاً برای ادامه دادن بازی و ایجاد فرصت‌های تهاجمی استفاده می‌شود. یعنی ضربه به قسمت زیرین توپ وارد شده و با اعمال بک‌اسپن (Backspin) همراه است تا توپ به آرامی و با پویایی کم به نیمه حریف برگردد. به دلیل بک‌اسپینی که دارد، حمله بر روی این توپ دشوار می‌شود و برای پاسخ به آن، بازیکن معمولاً باید یا از لوپ (در مواقعی که پوش بلند است) یا از فلیپ (در مواقع پوش کوتاه) استفاده کند. برای مبتدیان، بهترین گزینه معمولاً تکرار پوش است که به ایجاد رالی‌های پوشی منجر می‌شود. البته در مقابل بازیکنان ماهر ممکن است پوش نقطه ضعف محسوب شود، چراکه حریف می‌تواند با اجرای لوپ به وضعیت دفاعی اولین بازیکن بپردازد؛ اما در شرایط خاص، پوش می‌تواند موقعیت‌هایی ایجاد کند که حریف به سادگی اشتباه کند.
چاپ (Chop)
چاپ، پاسخ دفاعی و با انحراف بک‌اسپن به لوپ تهاجمی محسوب می‌شود. در چاپ، ضربه‌ای قدرتمندتر و سنگین‌تر نسبت به پوش، با فاصله بیشتری از میز اجرا می‌شود. در این ضربه، سطح روبرویی راکت عمدتاً افقی و اندکی به سمت بالا متمایل است و جهت ضربه به طور مستقیم به سمت پایین است. هدف از چاپ، مقابله با توپ‌های حریف با اسپین قوی (Topspin) است. چاپ مناسب ممکن است توپ را تقریباً به صورت افقی به سمت میز بازگرداند، به طوری که در برخی موارد به دلیل بک‌اسپینی فوق‌العاده، توپ در واقع به سمت بالا حرکت کند. این ضربه به دلیل مقدار زیاد اسپین وارد شده، برگشت توپ را برای حریف بسیار دشوار می‌سازد. برخی از بازیکنان دفاعی می‌توانند بخوبی تکنیک چاپ را اجرا کنند؛ از جمله چاپ‌زن‌های مشهور می‌توان به جو سو-هیوک اشاره کرد.
بلاک (Block)
بلاک با قرار دادن سریع راکت در مسیر توپ بلافاصله پس از برخورد توپ با میز انجام می‌شود؛ به نحوی که توپ تقریباً با همان انرژی‌ای که به سمت شما آمده به سمت حریف بازمی‌گردد. دقت در اجرای بلاک بسیار مهم است، چراکه اسپین، سرعت و محل توپ بر زاویه صحیح بلاک تأثیرگذار هستند. در مواردی که حریف با اجرای لوپ، ضربه سرعتی یا اسمش دقیق عمل کند، حتی یک بلاک خوب نیز ممکن است با سرعت کافی بازگردد. در برخی موقعیت‌ها که حریف با ضربه تهاجمی عمل می‌کند، بازگشت یک بلاک می‌تواند عملکرد حریف را مهار سازد؛ به ویژه اگر بلاک در جهتی غیرمنتظره از میز اجرا شود. نکته مهم این است که بلاک معمولاً اسپین دریافتی از توپ را نیز به همان صورت حفظ می‌کند.
لاب (Lob)
لاب یک ضربه دفاعی است که توپ را به ارتفاعی حدود پنج متر بالا می‌برد تا پس از سقوط، با مقدار زیادی اسپین، در نیمه حریف فرود آید. اجرای این ضربه شامل بلند کردن توپ به ارتفاع بسیار بالا است قبل از آنکه برخورد به نیمه حریف انجام شود. یک لاب ممکن است انواع مختلفی از اسپین‌ها را داشته باشد. حتی اگر حریف توپ را با قدرت و سرعت اسمش بزند، یک لاب دفاعی خوب به دلیل پیش‌بینی ناپذیری و میزان زیاد اسپین، برگشت توپ را دشوار می‌کند. بنابراین، حتی اگر بازیکن مجبور شود از میز فاصله بگیرد و برای رسیدن به توپ بدود، با اجرای لاب مناسب می‌تواند امتیاز را برای خود به دست آورد. در میان بازیکنان حرفه‌ای در برخی مواقع استفاده می‌شود؛ می‌تواند بازیکنی مانند مایکل میز (Michael Maze) باشد.
تأثیر اسپین‌ها بر بازی
افزودن اسپین به توپ تأثیرات عمده‌ای بر روند بازی پینگ پنگ دارد. هرچند تقریباً هر ضربه یا سرویس مقداری اسپین ایجاد می‌کند، درک انواع مختلف اسپین به بازیکنان امکان می‌دهد تا به‌طور مؤثری از آن‌ها در دفاع و حمله استفاده کنند.
الف. بک‌اسپین (Backspin)
بک‌اسپن به حالتی اطلاق می‌شود که نیمه پایینی توپ از بازیکن دور می‌چرخد؛ این اسپین با ضربه به پایین بخش زیرین توپ ایجاد می‌شود. در سطح حرفه‌ای، بک‌اسپن عمدتاً برای اهداف دفاعی به کار می‌رود تا توپ را سطح پایین نگه دارد. در سرویس نیز معمولاً از بک‌اسپن استفاده می‌شود چرا که برگشت تهاجمی آن دشوار است، اگرچه در سطح حرفه‌ای اغلب سرویس‌ها با ترکیب اسپین‌های جانبی همراه با بک‌اسپن یا توپ‌چرخ انجام می‌شوند. بک‌اسپن همزمان محدودیتی برای سرعت نهایی ضربه ایجاد می‌کند، اما باعث می‌شود حریف در بازگرداندن توپ با سرعت زیاد به دقت زاویه‌ای بیشتری نیاز داشته باشد. تغییراتی نیز در قوانین تجهیزات به منظور حفظ تعادل بین انتخاب‌های اسپین دفاعی و تهاجمی اعمال شده است. در تئوری، امکان اجرای اسمش تهاجمی با بک‌اسپن نیز وجود دارد، اما تنها در مواقعی که توپ بالا و نزدیک به تور باشد.
ب. تاپ‌اسپین (Topspin)
ضربه تاپ‌اسپی تأثیر کمتری در بخش ابتدایی منحنی توپ دارد، اما محور چرخش توپ تقریباً عمود بر مسیر آن باقی می‌ماند و اثر مگنوس (Magnus Effect) به شکل قابل توجهی باعث ایجاد منحنی می‌شود. پس از نقطه اوج منحنی، توپ به سرعت به سمت پایین می‌آید و در هنگام برخورد با میز، شتاب می‌گیرد؛ همانگونه که چرخ کننده‌ای در تماس با زمین شتاب می‌گیرد. هنگام تلاش حریف برای بازگرداندن توپ، تاپ‌اسپی باعث می‌شود توپ بلندتر پرید و حریف مجبور به تنظیم زاویه راکت خود شود (اصطلاحاً «بستن راکت» یا Closing the racket). محدودیت سرعت در ضربه تاپ‌اسپی نسبت به بک‌اسپن اندک است. به همین دلیل، این تکنیک به عنوان یک وسیله تهاجمی در مسابقات حرفه‌ای شناخته می‌شود؛ زیرا زمان واکنش حریف را کاهش می‌دهد. در سرویس نیز تاپ‌اسپی به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد، چرا که ضربه به توپ با سرعت کم، امکان حمله‌ی سریع‌تر را برای حریف فراهم می‌آورد.
ج. سایداسپین (Sidespin)
این نوع اسپین عمدتاً در سرویس به کار می‌رود؛ جایی که زاویه تماس راکت به راحتی قابل تغییر است. برخلاف تکنیک‌های بک‌اسپین و توپ‌چرخ که محور چرخش به طور افقی است، در ساید اسپین محور چرخش به صورت عمودی قرار می‌گیرد، هرچند که همچنان تقریباً عمود بر مسیر توپ باقی می‌ماند. اثر مگنوس به نحوی منحنی توپ را شکل می‌دهد اما تأثیر آن بر جهش هنگام برخورد با میز نسبتاً کمتر است؛ شبیه به حالتی که یک اسباب‌بازی چرخان پس از توقف به سمتی خاص نیایستد. این ویژگی‌ها، ساید اسپین را در سرویس مفید می‌سازد چرا که در زمان برخورد به میز، اسپین زیادی از دست نمی‌دهد. ساید اسپین همچنین می‌تواند به عنوان مکملی برای حمله‌های تهاجمی همراه با توپ‌چرخ یا بک‌اسپن مورد استفاده قرار گیرد؛ به این تکنیک گاهی «هوک» (Hook) نیز گفته می‌شود. در مواردی نادر، اسپین جانبی می‌تواند به گونه‌ای بکار رود که توپ از جهت تور منحرف شود.
د. اسپین چوبکی (Corkspin)
این نوع اسپین تقریباً منحصراً در زمان سرویس به کار می‌رود، هرچند در سطح حرفه‌ای گاهی در ضربات لاب نیز مشاهده می‌شود. برخلاف سایر تکنیک‌های بیان شده، اسپین چوبکی به گونه‌ای است که محور چرخش آن به حالت چرخش به بغل قرار دارد؛ هنگام برخورد، توپ می‌تواند به سرعت به سمت راست یا چپ منحرف شود که برگشت آن را برای حریف بسیار دشوار می‌سازد. در تئوری، اسپین چوبکی یا همان پیچ بغل تأثیر ناراحت‌کننده‌ای بر توپ دارد، اما از نظر استراتژیک کمتر کاربردی است، چرا که محدودیت‌هایی بر پیشرفت توپ از سوی راکت حریف ایجاد می‌کند. به جز جهت تغییر اولیه هنگام برخورد، اگر توپ خارج از محدوده نباشد، حریف می‌تواند با استفاده از تاپ‌اسپین یا بک‌اسپن به آن پاسخ دهد. ضربه‌ای با اسپین چوبکی به دلیل زاویه تماس محدود، حداکثر سرعت کمتری دارد. معمولاً اسپین چوبکی به تنهایی کمتر موثر است و از آن به‌صورت ترکیبی با سایر انواع اسپین استفاده می‌شود.
امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد.از وقتی که برای خواندن آن گذاشتید، صمیمانه سپاسگزاریم!